Blogopmaak

Europese strategische autonomie

15 maart 2024

Op zaterdag 16 maart gaf ik een masterclass over strategische autonomie bij de D66-afdeling in Amsterdam. Hieronder kun je de lezing nalezen.

“De wereldvrede kan slechts worden bewaard door inspanningen van alle positieve krachten welke hem tegen de dreigende gevaren kunnen beschermen”. Robert Schuman, 9 mei 1950.


Het onderwerp van vandaag, Europese strategische autonomie, gaat me aan het hart. Want laat me eerst even de context schetsen van Europa vandaag:


  • Feit 1. Vandaag zien we Iraanse drones en Noord-Koreaanse artilleriegranaten die op Europese steden afgevuurd worden - op een dag rijden van Amsterdam. Dit op het bevel van de leider van een dictatoriale kernmacht die politieke tegenstanders in strafkampen zet en vermoordt. De onafhankelijkheid van NAVO-landen wordt door deze zelfde man openlijk in twijfel getrokken.
  • Feit 2. De twee grootste economische en militaire machten op aarde zijn steeds meer verwikkeld in een wapenwedloop. Ze uiten expliciete dreigementen over een territoriaal geschil - Taiwan. De een is een dictatoriale eenpartijstaat die economische problemen met nationalisme verbloemt. De ander zag een mislukte coup d’état in 2020 waarvan de aanstichter momenteel in de peilingen voorop loopt - en die de NAVO maar niks vindt.
  • Feit 3. In mijn geboorteland Spanje was het afgelopen januari al bijna 30 graden, en de klimaatcrisis raakt Europa harder en sneller dan veel van de knapste klimaatkoppen voorspeld hadden. Tegelijkertijd blijft Europa afhankelijk van grondstoffen en productiecapaciteit in China voor het uitvoeren van haar energietransitie.
  • Feit 4. In Gaza voltrekt zich ondertussen een tragedie waarover Europa verdeeld is en niet met 1 stem weet te spreken. En wie niet spreekt, wordt niet gehoord. Inmiddels wordt het conflict uitgevochten met raketten in de Rode Zee, terwijl in Gaza zelf een humanitaire ramp ontpopt. Door de Europese besluiteloosheid staan onze en de Westerse geloofwaardigheid en internationale rechtsorde onder enorme druk.


Dus vinden we het écht gek dat mensen vertrouwen verliezen? Dat mensen bang zijn? Zoals Jan Rotmans het goed zei: we leven niet in een tijdperk van verandering maar een verandering van tijdperk. En zo moeten we ook eens gaan handelen. Het doet me soms onwillekeurig denken aan de boeken van Stefan Zweig, een Joodse Oostenrijker die beide Wereldoorlogen meemaakte en in 1942 zelfmoord pleegde. Hij beschreef hoe “normaal” en zorgeloos het dagelijkse leven eigenlijk was op veel plekken terwijl Europa richting de oorlogen holde. Er zit helaas iets herkenbaars in zijn verhalen. 


Laten we de lessen leren, laten we handelen, laten we het vertrouwen terugwinnen. Een cruciale stap is om de Europese handelingsvrijheid, onze autonomie, op te bouwen. Ik geloof oprecht in Europa als stem van vrede, rede en rust in deze wereld. 


Ik ga het hebben over vier belangrijke componenten van Europese autonomie.


Veiligheid en buitenlandse politiek


Sinds de val van het IJzeren Gordijn is Europa haar geopolitieke bewustzijn verloren. Door bezuinigingen bij alle Europese krijgsmachten zijn we meer dan ooit afhankelijk van de Verenigde Staten voor de collectieve verdediging van Europa. Tegelijkertijd richt de VS haar aandacht steeds meer op Oost-Azië en China, en is Amerikaanse steun voor de NAVO niet langer een zekerheid. Zeker niet wanneer Trump weer aan de macht komt. 


Om de collectieve verdediging van Europa veilig te stellen, moeten we werk maken van een sterke Europese pijler binnen de NAVO. Maar ook voor stabiliteit in de regio is een sterke Europese defensie nodig die zelfstandig en snel kan opereren. Op termijn betekent dit wat mij betreft een Europese krijgsmacht. 


Het moet daarom klaar zijn met de Europese naïviteit op militair gebied. Geen 27 defensiemarkten, 17 soorten tanks, 20 types gevechtsvliegtuigen etcetera. Dat kost de Europese belastingbetaler minstens €240 miljard per jaar, dat is 3x zoveel als wat Rusland uitgeeft. Dat is een belediging voor de Europese belastingbetaler en we kunnen het ons simpelweg niet veroorloven zoveel defensiegeld te verspillen.

Gezamenlijke inkoop, doorontwikkelen van EU-Battlegroups, weg met de bureaucratie rondom vervoer van militaire materiaal binnen Europa en investeren in de benodigde infrastructuur – een soort militair Schengen, en een gedeeld wapenexportbeleid. Het klinkt als een voor de hand liggend lijstje, maar dit zijn flinke projecten om daadwerkelijk gedaan te krijgen. We hebben het hier al jaren, soms decennia over, en het gebeurt maar niet. 


Een belangrijke reden hiervoor is hoe Europese beleidsvorming werkt: unanimiteit. Dus dat moet ook anders. Wij willen namelijk geen compromis meer op veiligheid. Europa is gebouwd op compromissen - en zo hoort het -, maar op sommige principes moeten we dat echt niet willen. Dus weg met de chantagemogelijkheden voor Orbán, of Wilders straks, en hun clubjes: wij steunen een gekwalificeerde meerderheid voor Europees buitenland- en veiligheidsbeleid. Dat betekent ook dat we strategisch gaan denken over onze infrastructuur, en dat we een plek voor de EU in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties willen. Maar, dat moet wel op een democratische manier gebeuren. Zonder veto's hebben de nationale overheden minder te zeggen, en dat moet ergens gecompenseerd worden. Daarom is het essentieel om ook de zeggenschap en de macht van het Europees Parlement te vergroten. Een democratischere EU is een strategischere EU. 


Ik wil wel benadrukken dat we niet willen dat het Europees project gemilitariseerd wordt op een manier die niet in proportie is met de dreiging. In veel landen zijn grondrechten en belangrijke waarden opzij geschoven vanwege “nationale veiligheid” en vage veiligheidsredenen. Wij zijn trots op de sterke civiele cultuur en de civiele defensieleiding in Europa, en dat willen wij behouden - ook als we flink in onze defensie willen investeren. Het ene sluit het ander niet uit. 


Europa gaat zich ook niet terugtrekken, en we gaan ook de handel met China niet stilleggen. Ja, wij willen beter nadenken en afhankelijkheid afbouwen. Het idee van “Wandel durch Handel”, verandering en democratisering door handel te drijven, zoals Duitsland lang naar Rusland keek, lijkt in deze niet gewerkt te hebben. Maar zeg nooit nooit: waar we naïef waren in het geval van Rusland heeft de Europese markt wel degelijk een belangrijke rol gespeeld in het binden van partners en garanderen van veiligheid binnen het Europees project zelf. Zo kunnen wij ook naar onze partnerlanden in Afrika en elders kijken. Zolang wij banden onderhouden met de hele wereld kan Europa ook als mediator optreden om de boel te sussen als de gemoederen tussen Washington en Beijing weer eens oplopen. Het is dus zaak om een nieuwe balans te vinden tussen strategische onafhankelijkheid en globale verbondenheid, zowel diplomatiek als economisch.


Uiteindelijk zijn crisesperiodes zoals deze, en Jean Monnet zag dit als Europees grondlegger al vroeg, de ultieme test voor Europa. Europa zal de som van alle aangedragen oplossingen zijn, volgens hem. En dat onderschrijf ik van harte.  Ik zeg het jullie: onderschat Europa nou niet. 


Alleen samen kunnen wij in een gevaarlijke wereld voor onszelf zorgen. En dat gaan we doen ook. Kent u de uitdrukking: “Arsenal of democracy”? Laat de wereld maar weten dat wij niet gaan wijken van onze waarden: wat er ook in Amerika gebeurt in november, D66 wil dat Europa klaarstaat om het zelf te doen. En dat kunnen we prima. Het Europa dat D66 wil is wereldwijd actief om de democratie en liberale waarden te steunen, of het nou gaat om een vrij Taiwan, mensenrechten in Gaza, of de veiligheid van journalisten in autocratische regimes. Laat ze ons maar onderschatten. Europa zal er staan.


Economische afhankelijkheid: Energie en grondstoffen


De oude naïviteit in Europees veiligheidsbeleid geldt ook voor onze afhankelijkheid van anderen voor cruciale grondstoffen en onze energievoorziening. Dat moet stoppen. Wij staan voor eerlijke vrijhandel. Dat zijn twee woorden. En eerlijk betekent wat ons betreft ook klimaatbewust. Dat betekent dat Europa blijft investeren in duurzame technologie en duurzame startups, duurzame handelsakkoorden en in de infrastructuur van partnerlanden.


D66 is geen fan van protectionistisch industrieel beleid. Niet hier, maar ook niet elders. Als anderen protectionistisch beleid voeren, moeten we daar echter niet naïef mee omgaan. Als onze eigen bedrijven investeren in klimaattransitie, is het niet eerlijk als zij weggeconcurreerd worden door vervuilende industrie elders. Wij willen een vrije markt, maar met dezelfde spelregels voor iedereen. En we moeten dus misschien kritisch kijken naar onze eigen regels voor staatssteun, wanneer die in de weg zitten van concurrentie op globaal niveau, en al helemaal als het om strategische sectoren gaat. D66 pleit daarom voor een Groene Europese Industriepolitiek: Europese coördinatie over welke strategische industrie waar in Europa het beste kan plaatsvinden en zo nodig wordt gesteund. 


Globalisatie brengt wat ons betreft veel positiefs. De internationale markteconomie is goed voor Nederland, goed voor Europa, en ook goed voor onze handelspartners. Kijk alleen maar de enorme groei die er in de afgelopen decennia is geweest in landen als China of Vietnam, en waar extreme armoede van meer dan 90% van de bevolking in de jaren 80 naar minder dan 10% vandaag is gegaan. Kijk binnen Europa naar de indrukwekkende groei die landen als Polen en Roemenië doormaken. De skyline van een stad als Warschau is in 20 jaar bijna onherkenbaar veranderd. Maar we zijn niet blind voor de andere kant van de medaille. Van de vervuiling van grote containerschepen en exploitatieve arbeidsomstandigheden in landen met lagere lonen tot de enorme veranderingen op de Europese arbeidsmarkt en de toenemende ongelijkheid tussen en binnen lidstaten. Balans daarin vinden is de kern van ons sociaal-liberale gedachtegoed.


Een van de belangrijkste uitdagingen op dit gebied is strategisch: onze enorme afhankelijkheid van belangrijke metalen uit andere landen. Hier lopen we jaren achter op Amerika en China. Ik weet nog dat ik in 2010 in Botswana was voor mijn werk voor een mensenrechtenstichting. Overal waren Chinese zakenmensen. Europeanen? Niet zoveel. Er is nu een Critical Raw Materials Act, die eisen stelt aan de manier waarop we in Europa aan belangrijke grondstoffen komen zoals lithium en kobalt voor batterijen of boor in de generatoren van windturbines. Dat komt in Europa vrijwel niet voor. D66 vindt deze nieuwe verordening goed nieuws: meer recyclen, meer onderzoek, en meer diversificatie van onze bronnen. Maar: makkelijker gezegd dan gedaan. Het moet sneller - we lopen immers al achter - en er moeten meer middelen ingezet worden. We hebben de tijd niet om achterover te leunen. We willen dus meer geld, en meer ambitie.


Maar een verbeterde handelsrelatie met Afrikaanse landen als Botswana komt er niet alleen met meer geld. Dat Afrikaanse landen in zee gaan met de Russen en Chinezen komt ook door decennia aan niet ingeloste Europese beloftes voor een gelijkwaardige handelsrelaties tussen beide landen. Zo blijven Europese landbouwsubsidies in de weg staan van de ontwikkeling van lokale voedselmarkten in Afrika. Wil Europa haar economische banden met Afrika aanhalen, dan moet zij dat doen op een manier die beide kanten ten goede komt. 


Tot slot, om de strategische afhankelijkheid van landen als China te doorbreken op het gebied van de energietransitie, wil D66 dat de Europese Unie het initiatief neemt om samen met de VS, het Verenigd Koninkrijk en andere democratische landen het groenste handelsakkoord ooit te sluiten. Waar we in het geval van China werk maken van ‘derisking’, versterken we juist de banden met andere gelijkgezinde landen.


Digitale autonomie


Ook onze digitale wereld is er een van competitie, vooral met de VS en China. Alleen samen hebben we iets in te brengen: onze stem is van enorm belang. Er is een alternatief op de uit de hand gelopen en ongereguleerde digitale macht van de Amerikaanse techgiganten en het Chinees staatskapitalisme die fundamentele mensenrechten bedreigt. Dat is een boodschap die ook van belang is ver buiten Europa. Er zijn ontwikkelingen gaande die ons moeten motiveren om te innoveren en te investeren, maar om óók na te denken en ethische vragen te beantwoorden. Europa kan een alternatief bieden door nu te investeren in technologie die bijdraagt aan een groene, sociale en democratische toekomst.


Neem kunstmatige intelligentie: een nieuwe tech-revolutie met enorme potentie voor bijvoorbeeld geneeskunde of wetenschap. Maar ook technologie met grote risico’s en ethische vraagstukken die we als samenleving moeten bespreken. Willen we die vragen écht aan China en Amerika laten? Als we alleen staan en niet Europees denken is dat de realiteit. D66 kiest met overtuiging voor meer Europese samenwerking als het logische antwoord om onze digitale veiligheid te garanderen: we willen een Europees antwoord dat ruimte laat voor innovatie: we willen een Europees AI-bureau, en geloven dat Europa wereldwijd de leiding kan nemen voor een soort CERN (European Organization for Nuclear Research) voor AI. We kunnen het onszelf simpelweg niet permitteren om hierin de boot te missen.


Techbedrijven uit Europa moeten op globaal niveau mee kunnen concurreren. Daarvoor is een heel ecosysteem nodig, en daar willen we actief aan blijven werken. Het is belangrijk dat de Europese Digitale Markt afgemaakt wordt: dat is een van de belangrijkste redenen waarom Apple, Amazon, en Google uit Amerika en niet uit – pak hem beet – Oostenrijk komen. We zijn trots op bedrijven als ASML hier in Nederland, high-tech en Europees diep geïntegreerd. Om zulke bedrijven op topniveau te blijven laten draaien, en ze behouden, zal kennismigratie van enorm belang blijven. En daarom zijn we voorstanders van een Europees Blue Card systeem, net als dat in bijvoorbeeld Canada. 


Verder moeten we vaststellen dat sociale media niet zo onschuldig zijn als ze lijken. Je weet wat ze zeggen: als je niet betaalt, ben je zelf het product. Dat verdienmodel vind ik ongemakkelijk. Algoritmes die mij helpen verkopen zijn anders dan algoritmes die mij helpen. Ik wil dat algoritmes mijn kinderen gelukkig en gezond helpen maken - niet dat hun gedrag verkocht wordt. We willen een perk stellen aan deze verslavende elementen. Zelden in de wereldgeschiedenis hebben zo weinig bedrijven zo veel macht gehad over de informatievoorziening van zovelen. Laat dat inzinken. Welke oplossingen dragen we aan?

  • Niet-gepersonaliseerde algoritmes moeten de norm worden. Weg met de rabbit hole.
  • Een Europese digitaks lijkt ons fair: het ontduiken van belasting door grote techbedrijven moet stoppen.
  • Journalisten moeten meebetaald krijgen als hun materiaal gedeeld en gelezen wordt.
  • Digitale geletterdheid moet een belangrijkere rol krijgen in ons onderwijs en onze maatschappij.
  • Auteursrechten moeten beschermd worden.


Cyberdreigingen en -afhankelijkheden kunnen onze digitale economie en samenleving ontwrichten. Om onze digitale autonomie te beschermen moeten we daarom investeren in cloudinfrastructuur op Europees niveau, met Europese technologie. Europese en regionale cybersecuritycentra moeten aanvallen in de digitale ruimte kunnen detecteren en afweren. En niet alleen online, maar ook fysiek wordt onze digitale wereld bedreigd. D66 pleit daarom voor meer Europese samenwerking voor de bescherming van kritieke digitale infrastructuur op land en zeebodem. 


Voedsel, natuur, en klimaat


Dan wil ik eindigen met ons eten en ons milieu. In dit hele grote verhaal over geopolitiek, geostrategie, en geo-economie is het makkelijk om de plek van natuur en milieu te vergeten. Dit doen we nou al veel te lang, en dat moet stoppen: zo win je de slag, maar verlies je de oorlog. Het redden van onze planeet is misschien wel de belangrijkste drijfveer voor de versterking van de Europese macht en autonomie, juist ten behoeve van internationale samenwerking.


Ik woon in Fryslân, in een mooi klein dorpje. In de voetbalkantine waar ik vrijwilliger ben hoor je men vaak zeggen: « dy folle praet moat folle wier meitsje”. Wie veel praat heeft veel waar te maken. De volksaard is best kritisch op mensen met grote plannen, helemaal met grote lokale consequenties zoals het hervormen van het Europees landbouwsysteem. Daar staat Fryslân niet alleen in, zoals we ook recent weer in de grote protesten overal in Europa hebben kunnen zien.  Maar we hebben wél grote plannen nodig in een tijd van grote veranderingen en grote uitdagingen. Daar moeten we eerlijk over durven zijn. Krampachtig vasthouden aan hoe dingen ooit waren is geen optie als de wereld zelf verandert. En populistische leiders die anders beloven verkopen ansichtkaarten voor een verleden dat überhaupt nooit bestaan heeft.


Ik noemde onze ambitie al om hard in te zetten op verdere voortgang naar een klimaatneutraal Europa en een circulair en zelfvoorzienend Europa dat zuiniger met grondstoffen omgaat. Maar ik wil de nadruk leggen op het grootste budget van de Europese Unie: landbouw.


Wereldwijd wordt 80% procent van de ontbossing en 37% van de broeikasuitstoot veroorzaakt door de manier waarop wij ons voedsel produceren. Meer dan een derde! Onze planeet staat in de fik, en het blussen begint met ons voedsel. En daarbij de ongemakkelijke waarheid: ook als het gaat om voedselproductie is Europa niet autonoom. We importeren veevoer en kunstmest, met enorme consequenties voor ons milieu en klimaat. Met een andere vorm van veehouderij en meer aandacht voor een meer plantaardig dieet zou dit niet of veel minder nodig zijn. 


Europa heeft in de periode 2021-2027 bijna 400 miljard euro beschikbaar voor landbouwbeleid en plattelandsontwikkeling, bijna exact hetzelfde bedrag als het hele Nederlandse overheidsbudget voor 2023. Dat geld moeten we inzetten op een manier die onze veiligheid, onze toekomst, en ons milieu garandeert. Dat is toch zonneklaar?


En laten we vooral niet naar de boeren kijken als de schuldige partij: de overgrote meerderheid daarvan zit klem in het systeem dat de multinationale agro-industrie, banken en overheden over bijna 80 jaar hebben gebouwd. Het is dan ook niet gek als Europese boeren protesteren tegen handelsakkoorden die de competitie in de agrarische markt opdrijven. Laten we zorgen dat een fair price wordt betaald voor voedsel, en dat meer geld naar de boer gaat in plaats van ‘de middlemen’ in de voedselketen. Laten we duidelijke kaders scheppen om zowel de boer als onze natuur perspectief te geven, en die niet telkens gaan aanpassen onder druk en terreur van de grootste schreeuwers met de grootste trekkers. Zo kunnen we ook op een eerlijke manier vrijhandelsakkoorden sluiten met gelijkgezinde landen om deglobalisering tegen te gaan.


We kunnen gaan experimenteren met kweekvlees, betere labels op ons eten plakken, strenger op bestrijdingsmiddelen controleren, of betalen voor geleverde diensten in plaats van algemene inkomenssteun, die vaak gaat aan miljoenenbedrijven die het geld helemaal niet nodig hebben.


En, niet te vergeten. Laten we ons in Europa klaarmaken voor het toetreden van Oekraïne, de voormalige graanschuur van Europa, wat enorme impact zal hebben op het Gemeenschappelijke Landbouwbeleid.


Ik zeg het nog maar een keertje: onze veiligheid is in het geding als wij de klimaatcrisis niet aanpakken. Europese strategische autonomie is OOK zorgen dat we wereldwijd de leiding nemen in onze emissies terugdringen en onze voedselvoorziening te verbeteren.


Afsluiter


Er zijn dus zat uitdagingen in het huidige Europa. In ONS Europa. Maar in dat ene woordje, ons, zit mijn vertrouwen en de fatale denkfout van de populisten. Ze willen het maar niet snappen. Wij zijn Europa, niet de verdragen, niet de ministerraden, niet de foto’s voor de vlaggen. Wij, Europeanen, maken Europa. En wat ik voel, wat jullie voelen, wordt gedeeld door miljoenen. Van de Maidan tot Madrid. Van Amsterdam tot Amalfi. En ja, ook van Glasgow tot Gaziantep.


Met die eenheid als grondslag kunnen we de hervormingen maken die nodig zijn. Onze economische afhankelijkheid fixen. Onze defensie op orde brengen. Onze digitale huishouding op peil houden. Onze natuur herstellen. Dat kunnen we allemaal echt wel. Er waait een kille wind in Europa. De bescherming die we van buitenaf hadden is niet meer vanzelfsprekend. En de Russische beer is op jacht. Dus laten we ons Europees huis winterklaar maken. Dank jullie wel.


Raquel García Hermida-van der Walle

Kandidaat-Europarlementariër namens D66, #2

Het Europees Parlement... een Brusselse Apenrots?

9 april 2024
Is het gebouw van het Europees Parlement een echt huis van democratie?

Goede voornemens

3 januari 2024
Representation matters . En diverse, inclusieve teams presteren beter. Geen holle frases, maar keer op keer (wetenschappelijk) onderbouwde feiten. Diversiteit en representatie kennen oneindig veel facetten. Sommige aspecten van onze identiteit wijken af van de norm in een bepaalde context, andere juist niet. Als vrouw, migrant op een latere leeftijd, iemand die Nederlands niet als moedertaal heeft en ook nog afkomstig van ‘de regio’ weet ik wat het is, en hoe het voelt, om politiek ondervertegenwoordigd te zijn. Tegelijkertijd, als kind van een kansrijk milieu uit een West-Europees land met een academische opleiding en een goede sociaal-economische positie, ben ik mij ervan bewust dat ik zonder meer tot een bevoorrechte groep behoor. Al die verschillende elementen, bij mij net als bij iedereen, mengen zich voortdurend in een iets andere compositie: een menselijke caleidoscoop. Met elke draai, in elke situatie, komen er verschillende combinaties van kleur en vorm naar voren. Dezelfde dynamiek ontstaat in diverse teams waarin verschillende groepen binnen onze samenleving zich vertegenwoordigd kunnen voelen. In mijn ervaring is juist die dynamiek hetgeen wat zulke teams sterker maakt. Daarom heb ik in mijn verschillende rollen als manager, leidinggevende of bestuurder getracht om diversiteit in mijn teams te vergroten. Met gepaste trots kan ik wel zeggen dat dit gelukt is. In mijn laatste aanstelling als bibliotheekdirecteur, zette ik bewust in op het aannemen en binden van praktisch opgeleiden, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, mensen met een (medische) beperking, mannen, jongeren en medewerkers met een diverse culturele achtergrond. Allemaal categorieën die doorgaans ondervertegenwoordigd zijn in de bibliotheeksector. Een bijdrage leveren aan een kleurrijke en pluriforme politieke caleidoskoop in Europa, niet alleen als steentje erin maar ook als draaiende motor. Een mooi voornemen voor het jaar dat net begonnen is! En voor alle lezers: de beste wensen!

SC Heerenveen, bedankt

door raquela_hermida • 24 september 2023
Na vele jaren was ik weer terug waar het allemaal begon. En gezien dat de voetballerij van deze Heerenveen-Excelsior behoorlijk tegenviel (zachtjes uitgedrukt), had ik de tijd en ruimte om mijn gedachten hun vrije gang te laten gaan. Ik wist nog hoe koud het was, op die eerste keer in het Abe Lenstra stadion in februari 2011. Hoe klein ik mij voelde tussen al die grote mannen. Hoe compleet onverstaanbaar de taal was, ondanks mijn grondige voorbereidingen vooraf (lees: veel filmpjes van het Friese volkslied op YouTube kijken, met ondertiteling). Hoe onverwachts bijzonder en mooi het was om dat lied te horen zingen door het hele stadion, zeker voor iemand uit een land waar het volkslied geen tekst heeft. Hoe ik een emotie in mij herkende die ik mij niet herinnerde van de vele sportwedstrijden die ik in de Verenigde Staten had bijgewoond. Misschien iets met Frysk bloed wat dieper gaat dan Stars-Spangled Banners, no offense intended .  En ik wist nog heel goed wat ik zo veel jaren eerder niet kon weten. Dat ook de kou went. Dat ik op een gegeven moment mij niet meer zo klein zou voelen, ook is het verschil in lengte niet veranderd. Dat het onverstaanbare abracadabra ooit bij mij zou horen, ook durf ik die nog niet echt te spreken. Dat dat volkslied ook mijn volkslied zou worden, ook durf ik nog altijd niet mee te zingen. Dat die emotie die ik in anderen herkende, ook bij mij zou ontstaan. En dat toen 'Lit jim gean, Friezen' werd opgeroepen, ik ooit zou weten wat dat precies betekende, letterlijk en figuurlijk. En voor dat alles, SC Heerenveen, bedankt. Nu voetballen nog.

Mijn keuze voor sociaal-liberalisme

door raquela_hermida • 25 juli 2023
Mijn keuze voor sociaal-liberalisme was niet vanzelfsprekend. En de Spaanse verkiezingen van afgelopen zondag bieden mij een mooie gelegenheid om mijn ideologische zoektocht met jullie te delen. Als bevoorrecht kind van progressieve ouders, vond ik het een morele plicht om voor radicale kansengelijkheid te zijn. Ongelijkheid in mijn geboorteland ervaarde ik als de onontkoombare erfenis van eeuwen oppressie door de conservatieve economische, politieke en kerkelijke elite. De enige logische ideologische keuze was daarom in mijn jeugdige beleving ‘zo links mogelijk, en dan ook uitgesproken’. Drie jaar in Washington, D.C. werkten bevestigend. Een halve kilometer van het centrum van de macht woonden mensen in extreme armoede, althans voor westerse begrippen. Een stad compleet gesegregeerd langs raciale lijnen waar ongelijkheid in elke hoek zichtbaar was. De timide pogingen van Democraten om het systeem op een rechtvaardige manier in te richten waren klaarblijkelijk onvoldoende of gewoonweg ‘bulldozed’ door het leger aan lobbyisten uit K Street. Terug in Madrid maakte ik de protestbeweging 15-M instemmend maar vanaf veilige afstand mee: er was verandering nodig. Tegelijkertijd merkte ik in mijn omgeving teruglopende steun voor de indignados met elke steeds radicaler boodschap van Pablo Iglesias. En de ‘reformagenda’ van Ciudadanos, aantrekkelijk vanuit staatsrechtelijk perspectief, was gebaseerd in een mijns inziens achterhaalde centripedisch nationalisme en andere muffige ideeën én gekoppeld aan neoliberaal economisch beleid. Ik ben er niet rouwig over, dat zowel Iglesias als de oprichter van Ciudadanos Albert Rivera sindsdien het politieke toneel hebben verlaten. En toen landde ik in het Friese platteland. Als student Politieke Wetenschappen in Utrecht leerde ik over het Nederlands staatsrechtelijke stelsel. Over gedoogbeleid en niet gekozen burgemeesters. Over gebrek aan een Constitutionele Hof en een indirect gekozen Eerste Kamer die toch cruciaal is. Ik volgde ook de 2012 verkiezingscampagne: de woorden die ik hoorde en las verstond ik toen nog amper, maar de toon in de uitingen en uitspraken vanuit D66 was onmiskenbaar: een rechte rug tegen populisme, geloof in de belofte van Europa, verdraagzaamheid als kernwaarde. Jaren van verdieping in de Nederlandse politiek volgden, binnen en buiten mijn werk, tussen de luiers (3x) door. Het was een goed overwogen keuze: radicaal voelde ik mij altijd, nu nog redelijk. En waar het politieke handelen soms teleurstelt, want dat doen politieke partijen nou eenmaal, voelt sociaal-liberalisme, nog altijd, als een warm bad na een lange reis.

Dilemma's

20 juni 2023
Wie politiek actief is, wordt regelmatig geconfronteerd met ethische dilemma's. Ook tijdens een campagne moeten kandidaten keuzes maken die soms niet helemaal stroken met de eigen overtuigingen. Zoals ik mijn laatste blogpost Full Disclosure had aangegeven, ga ik mijn campagne uitgaven openbaar houden in de aanloop naar de Europese Verkiezingen. Dit is relevant voor mensen die bijdragen aan de campagne (waar gaat mijn geld naartoe?) maar ook voor kiezers die misschien meer willen weten over wat een gedegen persoonlijke campagne inhoudt, en hoeveel dit daadwerkelijk kost. Nou zat ik vanavond de activiteiten van de afgelopen week te inventariseren en berekenen , en ik schrok een beetje van hoe veel kilometers ik met de auto reis. Voor iemand die probeert relatief duurzaam te leven is dit altijd een pijnlijke constatering. Tegelijkertijd, het is niet altijd haalbaar voor een inwoner van 'het platteland' om met het OV te reizen. Het duurt meestal aanzienlijk langer, wat niet altijd samengaat met andere verplichtingen thuis of op het werk; de busdiensten zijn onregelmatig en/of schaars, en de NS lijkt steeds gevoeliger te worden voor storingen en andere ellendige omstandigheden. Zo was ik vorige week van plan om een deel van mijn reis naar Den Haag met de trein af te leggen, maar er reden geen treinen meer in die richting en ik was blij dat ik 'gewoon' weer in mijn auto kon stappen en doorgaan en de geplande bijeenkomst toch bij te kunnen wonen. Hoe dan ook: feit blijft dat mijn campagne aanzienlijk extra uitstoot met zich mee brengt, en dat gaat waarschijnlijk alleen maar toenemen der mate de campagne vordert. Dat zit bij mij niet lekker. Daarom de vraag aan jullie, mijn trouwe lezers: hebben jullie ideeën om mijn campagneafdruk te verlagen/compenseren, zonder effectiviteit te verliezen? Ik hoor ze graag! Stuur mij een DM of laat een comment achter in mijn socials. Tot slot: om überhaupt campagne te kunnen blijven voeren, heb ik jouw steun nodig! Je kunt doneren via mijn crowdfundingspagina op WhyDonate . Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer! [Fun fact: het gehele treinverkeer van en naar het Noorden (inwonersaantal: 1.7 miljoen mensen) is momenteel volledig afhankelijk van het knooppunt Zwolle-Meppel. En daar gaat het vaak mis. Die Lelylijn kan niet snel genoeg komen!]

Full disclosure

6 juni 2023
Toen ik begin mei mijn kandidatuur voor de Europese Verkiezingen van 2024 aankondigde, beloofde ik transparantie en inzicht in het traject rondom mijn kandidaatstelling. Omdat ik mijn campagne voornamelijk via donaties hoop te kunnen bekostigen, binnen de regels die in Nederland gelden, vind ik het belangrijk om ook het financiële component van campagnevoeren transparant en inzichtelijk te maken. Dit is relevant voor mensen die bijdragen aan de campagne (waar gaat mijn geld naartoe?) maar ook voor kiezers die misschien meer willen weten over wat een gedegen persoonlijke campagne inhoudt, en hoeveel dit daadwerkelijk kost. In deze post zal ik gedurende de campagne de uitgaves inventariseren, per campagneactiviteit, en waar mogelijk met de datum van de campagneactiviteit erbij. COMMUNICATIEMIDDELEN EN CAMPAGNEMATERIALEN Website en webdomeinen: € 181,5 per jaar Kosten crowdfundingplatform: € 50 (inschatting) Campagneflyers: €111,93 Campagnefoto's: €913 Telefoonabonnementskosten: €300 DEELNAME AAN TRAININGEN EN BIJEENKOMSTEN VOOR KANDIDATEN Vijf bijeenkomsten van de cursus Meer Vrouwen in het Europees Parlement (29-30 juni): € 286,65 Bezoek aan Brussel voor de cursus Meer Vrouwen in het Europees Parlement (organisatie): € 87 Zaalhuur tijdens het bezoek aan Brussel voor de cursus Meer Vrouwen in het Europees Parlement: € 95 REISKOSTEN/ONKOSTEN 2 juni: Buro De Vries - Omrop Fryslân Vervoer: €13,62 1 juni: Regiotour Fryslân Vervoer: €13,62 31 mei: Werkbezoeken Fryslân, Campagneactiviteit D66 Soest Vervoer: €47,94 30 mei: Regio EU Verkiezingsdebat, Amersfoort, Campagneactiviteit D66 Goirle Vervoer: €65,93 29 mei: MBO Debat Leiden Vervoer: €51,54 28 mei: MBO Festival Zwolle, werkbezoek Noord-Veluwe Vervoer: €24,04 27 mei: Werkbezoek Van Wijhe Verf, Zwolle, debat Forum Groningen €51,42 26 mei: Regiotour Flevoland en Utrecht Vervoer: €41,38 25 mei: Campagneactiviteit D66 Gooise Meren, Bijeenkomst Nederlandse Vrouwenraad Den Haag, campagneactiviteit D66 Groene Hart, Nacht van de Democratie in Groningen Vervoer: €86,47 Eten en drinken: €16 24 mei: Verkiezingsevent + debat Samenwerkingsverband Noord-Nederland, Emmen Vervoer: €20,32 23 mei: HBO Stem debat in Den Haag, Discussieavond Fryske Taalinstellingen Vervoer: €80,37 Eten en drinken: €22,39 22 mei: Werkbezoek Bakker Transport Heerenveen, werkbezoek D66 Sudwest-Fryslân, Sneek Vervoer: €14,3 21 mei: Werkbezoek Amsterdam, Waterdebat Den Haag, Discussieavond D66 Haarlemmermeer Vervoer: €78,16 19 mei: Regiotour Gelderland/Overijssel Vervoer: €28,68 18 mei: Landelijke Campagneaftrap in Rotterdam Vervoer: €39,78 17 mei: Verkiezingsfestival MBO Twente, Werkbezoek Twente, campagneactiviteit D66 Enschede Vervoer: €41,68 Eten en drinken: €52 16 mei: Debat NHL Stenden Leeuwarden, Campagneactiviteit D66 Groningen €31,31 13 mei: Belavond D66, Den Haag Vervoer: €55,82 12 mei: Campagneactiviteit D66 Nijmegen Vervoer: €19,16 11 mei: Regiotour Zeeland Vervoer: €28,38 8 mei: Europanacht Pardiso Amsterdam Vervoer: €67,07 7 mei: Diner pensant Provincie Noord-Holland, Haarlem Vervoer: €45,32 5 mei: Bevrijdingsdag Leeuwarden Vervoer: €13,62 4 mei: Campagneactiviteit Veenendaal Vervoer: €38,46 2 mei: Opname campagnefilmpjes Vervoer: €13,62 29 april: Europadebat Maastricht, panellid The Alliance of Her Vervoer: €74,63 Eten en drinken: €39,35 22 april: Sportdebat in Den Haag Vervoer: €35,28 21 april: Wandeling met nieuwe D66-leden in Bakkeveen Vervoer: €5,58 20 april: Kantinedienst VV Kagia, Lisserdorp Vervoer: €53,08 18 april: Mediaoptreden in Brussel + In Gesprek met de ChristenUnie in Groningen Vervoer: €102,27 Eten en drinken: €43,45 17 april: Gesprek in gemeente Noordoostpolder + Werkbezoeken en lezing in Bergen op Zoom met D66 Brabantse Wal Vervoer: €40,21 Eten en drinken: €12,35 Overnachting: €63,50 10 april: In gesprek met leden D66 Tynaarlo Vervoer: €14,32 30 maart: 'In gesprek met' in Malden, met D66 Heusden Vervoer: €60,22 23 maart: Iftar Stichting Camellia, Stichting Burgerhart Amsterdam, Amsterdam Vervoer: €36,98 22 maart: Prins Claus diner + concert, Samenwerkingsverband Noord-Nederland, Assen Vervoer: €14,61 16 maart: Masterclass Europese Strategische Autonomie, D66 Amsterdam Vervoer: €48,05 8 maart: Regiocongres Vrouwen & Politiek, D66 Groene Hart Vervoer: €49,62 7 maart: Bijeenkomst Meer Vrouwen in de Politiek, Gendergelijkheid in de EP Verkiezingen, Amsterdam Vervoer: €49,24 6 maart: Bezoek aan D66 Lelystad + Lelylijn Symposium in Emmeloord Vervoer: €28,06 Eten en drinken: €24 5 maart: Bezoek aan Eerste Kamerfractie, Den Haag Vervoer: €81,52 Eten en drinken: €8,10 3 maart: D66 Kandidatendag, Den Haag Vervoer: €93,52 1 maart: Campagneaftrap medekandidaat Brigitte van den Berg, Beverwijk Vervoer: €52,12 16 februari: Maandborrel D66 Amsterdam, Amsterdam Vervoer: €45,26 8 februari: Model European Parliament Friesland , Leeuwarden Vervoer: €13,48 31 januari: Bijeenkomst Women Shaping the EU after 2024, Renew Europe, Brussel Vervoer: €112,4 Eten en drinken: €27,16 27 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Drenthe en Symposium Rechten voor de Natuur in Haarlemmermeer Vervoer: €47,89 26 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Leidse Regio Vervoer: €50,18 19-20 januari: Rally for Europe, Brussel Vervoer (trein + bus): €57,64 Hotelovernachting: €127 14 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Rijk van Nijmegen (Nijmegen) en D66 Noord-Brabant en Baronie (Breda) (Met dank aan medekandidaat Brigitte van den Berg voor het mee kunnen liften tussen Nijmegen en Breda!!) Treinkaartjes: €33 Parkeerkosten: €4,50 Eten en drinken: €9 13 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Midden-Nederland (Amersfoort) en D66 Overijssel (Zwolle) Brandstof: €40 Parkeerkosten: €11,60 12 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Groningen, Groningen Brandstof: €14 OV: €4 Eten en drinken: €30 11 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Fryslân, Leeuwarden Brandstof: €13 Parkeerkosten: €4 9 januari: Global Europe Forum, Renew Europe, Brussel Brandstof: €90 Eten en drinken: €20 7 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Den Bosch/Vught, Vught Brandstof: €60 6 januari: Landelijke Nieuwjaarsbijeenkomst en Kennismaking met kandidaten EP, Utrecht Treinkaartjes: €30,84 Parkeerkosten: €4,50 Eten: €17 4 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Maastricht Treinkaartjes: €35,28 Parkeerkosten: €15 Eten: €10 3 januari: strategieoverleg, Tynaarlo Brandstof: €14 2 en 3 januari: ontmoeting en met medekandidaten, Haarlem en Castricum Brandstof: €44 Treinkaartjes: €7 28 december: campagneoverleg, Leeuwarden Brandstof: €13 Parkeerkosten: €3,70 14 december: campagneoverleg, Leeuwarden Brandstof: €13 Parkeerkosten: €3,70 1 december: tweede met Lijstadviescommissie op het Landelijk Bureau in Den Haag Treinkaartjes: €46 Parkeerkosten: €9,46 10 november: eerste gesprek met Lijstadviescommissie op het Landelijk Bureau in Den Haag Brandstof: €56 Parkeerkosten: €20,80 28 september: ALV Zuidoost Fryslân Brandstof: €5 26 september: Europa-avond D66 Gooise Meren Brandstof: €40 17 september: Lijsttrekkersdebat Den Bosch Treinkaartjes: €35,28 16 september: Lijsttrekkersdebat Zwolle Treinkaartjes: €16,80 14 september: Kennismaking TK-kandidaten Den Haag OV: €47 12 september: Lijsttrekkersdebat Utrecht Treinkaartjes: €41 10 september: Lijsttrekkersdebat van het Noorden in Groningen Brandstof + buskaartje: €18 14 juli: Zomerborrel D66 Utrecht Treinkaartjes: €26,50 8 juli: Zomerborrel D66 Gooise Meren Brandstof: €40 7 juli: Zomerborrel D66 Enschede Brandstof + treinkaartjes: €43 29-30 juni: Studiereis naar Brussel, onderdeel van training Meer Vrouwen in het Europees Parlement Eten & drinken tijdens het bezoek aan Brussel: € 95 Overnachting: € 88,40 Treinkaartjes: € 63 OV in Brussel: € 8,10 24 juni: Zomerborrel D66 Overijssel Brandstof: € 30 18 juni: te gast bij It Nijsfoarum, Omrop Fryslân Radio in Leeuwarden Brandstof: € 12 17 juni: ontmoeting met studenten Campus Fryslân in Leeuwarden + bezoek aan Fryske Taalinstellingen Brandstof: € 12 Parkeren: € 6,80 16 juni: Huiskamerbijeenkomst in Groningen met kandidaat-lijsttrekker Salima Belhaj Brandstof: € 14 15 juni: Ontmoeting met Nederlandse en Catalaanse scholieren op uitwisseling in Groningen Brandstof: € 14 14 juni: D66-bijeenkomst in Den Haag voor belanghebbenden kandidaatstelling Europese Verkiezingen Brandstof: 384 km = €54 (voor berekening van brandstof kosten gebruik ik de routeplanner van de ANWB, https://www.anwb.nl/verkeer/routeplanner ) NB: Normaliter had ik deels met de trein gereist, maar o verrassing! Er was een storing ;) Parkeren: € 8 OVERIG ... Steun je mijn kandidatuur en wil je financieel bijdragen aan mijn campagne? Dat kan momenteel via https://whydonate.com/nl/fundraising/raquel-naar-het-europees-parlement-i . Bedankt voor je belangstelling en het wordt vervolgd! Raquel #thuisineuropa

Onzekerheden

door raquela_hermida • 15 mei 2023
Persoonlijke onzekerheden is iets waar mensen in de politiek niet graag over praten. Ik ook niet. Want alles wat aandacht krijgt, groeit. Toch? Dus laten we het hier over hebben. Afgelopen zaterdag op het #D66Congres in Amsterdam werd het profiel voor lid van het Europees Parlement door de leden vastgesteld. Dit profiel wordt eerst in conceptvorm opgesteld door een groep betrokken, ervaren leden in opdracht van het Landelijk Bestuur, en aan de leden voorgelegd, ter stemming tijdens de Algemene Ledenvergadering op het congres. Dit is een belangrijk procedureel moment: de leden beslissen op deze manier wat voor persoon we graag willen zien als verkozen vertegenwoordiger in het EP namens D66. Welke vaardigheden, ervaring, competenties en eigenschappen zijn gewenst voor zo'n functie. Zoals ik eerder in deze blog heb gedeeld, geloof ik dat ik goed aan dit profiel voldoe . Anders zou ik mij niet gaan kandideren voor een verkiesbare plek. Uiteraard zijn er sterkere punten en punten waarin ik mij ongetwijfeld nog verder kan ontwikkelen, waarover meer binnenkort. Mijn enthousiasme met dit soort officiële startschot voor de Europese Verkiezingscampagne was groot en wilde ik delen met de wereld. Wat ik ook deed met een spontaan opgenomen filmpje -die trilling van de telefoon! :-) - in de gang net buiten de ledenvergadering. In een keer; hop, geen tweede, derde of zesde takes, dit is 'm. Tweet, Insta Reel. En toen begon het. De nu al inmiddels bekende tsunami aan stront van honderden -voornamelijk anonieme- accounts. Van 'pedofiel' tot 'nazi', van 'rot op naar je eigen land' tot 'mijn familie zou mij vermoorden als ik D66-lid was'. Plus een heleboel 'muts', 'meisje', en andere woorden van dezelfde strekking. Maar ook: opmerkingen over mijn imperfecte Nederlandse taalvaardigheden. En ja, daar hebben ze gelijk in. Ik maak taalfouten, soms aan de lopende band. Met name wanneer ik praat, als ik gespannen ben of er emotie in zit. Negatief én positief. Zoals tijdens het opnemen van het filmpje. Niet dat Twitter een taalkundige-walhalla is. En de meeste opmerkingen waren duidelijk bedoeld om mij te kwetsen. Dat doen ze beslist niet, maar het is zeker iets waar ik mij met enige regelmaat onzeker over voel. Sowieso in een context als de politiek, waarin men verwacht wordt altijd scherp en snel in de verbale communicatie te kunnen zijn. Full disclosure : aan mij kun je die onzekerheid merken aan een rommeliger dan normaal zinsopbouw en licht trillend stem. Maar ik had toch gezegd dat ik goed aan het vastgestelde profiel voldoe? En daar staat "Uitstekende taalvaardigheid in het Nederlands" als nodig? Zeker. En nee: ik ga niet zeggen dat mijn taalvaardigheden alles overwegende best meevallen, dat is een flauw excuus. Maar ik ga ook niet de typische fout maken van veel vrouwen wanneer ze denken aan solliciteren voor een functie: zich laten terughouden omdat ze niet aan absoluut álle punten voldoen, en dan ruim ook. Mijn motto als alumna van @The Alliance of Her: "Be brave and occupy the space" . Dus, partijgenoten, Nederland: na 11 jaar in dit prachtig land en bijna de 40 gepasseerd, weet dat het niet veel beter gaat worden met onze mooie, ingewikkelde taal. Lekker ad rem in een verkiezingsdebat met een sterke tegenstander zal eerder de uitzondering dan de regel zijn in mijn geval. Die politica ben ik niet, en kan ik waarschijnlijk nooit worden. Maar als je een Europarlementariër wilt die "het ene moment met haar Spaanse collega's onderhandelt" (in hun voor beide moedertaal) ; die het andere moment met delegaties en belangenbehartigers vloeiend in het Engels kan communiceren; die met een beetje moeite, tijd en afstoffen van oude tekstboeken een werkbezoek in het Frans kan beleggen; die een Friese boer aan de keukentafel kan verstaan tijdens zijn verhaal; en die met de aanzienlijke afvaardiging van Italianen in Brussel een praatje over calcio in de wangelgangen kan aanknopen, met misschien wat extra hulp van mimiek . Dan ben je bij mij aan het goede adres. Of is de goede adres? Godzijdank voor www.welklidwoord.nl . PS: Taalcorrecties -verbeteringen, zeggen ze in het hedendaagse onderwijs, volgens dochterlief- ontvang ik graag! Alvast bedankt!

Niet mijn Montana

door raquela_hermida • 7 mei 2023
Het weekend van de 4th of July 2008, ofwel Onafhankelijksdag, bracht ik door in de buurt van Bigfork, Montana. Big Sky Country: een prachtige omgeving tegen de monumentale achtergrond van Glacier National Park. Mijn toen echtgenoot en ik waren uitgenodigd voor het trouwfeest van twee van onze vrienden uit Washington, DC. Twee Montanans pur sang die elkaar hadden ontmoet tijdens een college football wedstrijd in een sportsbar in de Nation's Capital. Hij werkte in de bouw, altijd markant in zijn geruite shirt en cowboy hoed en laarzen, en was met zijn western slur soms lastig te verstaan, in het bijzonder na een paar glasjes Jack Daniels straight. Zij had een paar jaar daarvoor de krijgsmacht verlaten na een paar tours of duty waaronder in het Midden-Oosten en zette zich in voor allerlei goede doelen. Een all-American stel in de beste zin van het woord. En geweldige mensen. De gastenlijst was een mooie mix van familie, vrienden uit hun kinder- en studiejaren, sommige met een militaire achtergrond en gematigde conservatieve opvattingen, sommige -ondergetekende- werkende in de NGO-sector en een veel liberaler (in de Amerikaanse zin van liberal ) kijk op de wereld. Zowel mijn echtgenoot als ik aten toen geen vlees, in die omgeving een unicum. Meerdere gasten waren zelf veehouders en ze vroegen zeer netjes en niet zonder oprechte nieuwsgierigheid, maar zonder impliciete oordeel, naar de redenen voor onze keuze. Dat leidde tot een paar interessante, open gesprekken over politiek, ook ik tobacco-kauwend en spittend (vies, maar when in Rome. ..), en het besef dat de Verenigde Staten en hun inwoners, ook in relatief conservatieve staten als Montana, veel diverser én genuanceerd zijn dan de meeste Europeane zich realiseren. Maar ook dat lijkt snel verloren te gaan in het huidige klimaat van toenemende polarisatie en extremisme. Met grote schrik heb ik het artikel in de Volkskrant gelezen over Zooey Zephyr , een transgender State Representative (parlementslid) in Montana, die de Republikeinen met absurde, ondemocratische methodes het mond proberen te snoeren. Want 'hoewel de Republikeinen in Montana traditioneel van het gemoedelijke soort zijn, werden ze afgelopen jaren steeds extremistischer.' Zephyr vertegenwoordigt Missoula – een Democratisch kiesdistrict. Misschien niet toevallig dat die vrienden en hun familie juist uit die hoek van de Staat komen en daar nog altijd wonen. Ik kan mij niet voorstellen dat al die lieve mensen het prima vinden dat een mens, en pas daarna verkozen volksvertegenwoordiger, op zo'n manier wordt bejegend vanwege haar geaardheid. Ik zou wel kunnen vragen, maar dat is niet zomaar iets waar je over begint in een plotseling bericht via de mail of Facebook. En ergens ben ik misschien toch wel bang voor het antwoord. Want dat is niet 'mijn' Montana. Die -net als de gletsjers op de foto waarop ik vaarwel zwaai- is snel aan het verdwijnen.

Do the work

door raquela_hermida • 7 mei 2023
Do the work. De adviezen van The Alliance Of Her director Ian Marquardt neem ik altijd ter harte. Als aspirant-kandidaat Europarlementariër vind ik het belangrijk om mij zo goed mogelijk te voorbereiden voor de functie die ik graag ambieer, en dus maakte ik dankbaar gebruik van mijn meivakantie voor drie volgepakte dagen 'Brussel'. Een paar highlights: ✍️📜 ALDE Group (Alliance of Liberals and Democrats) , de Europese politieke partij van D66 , schrijft momenteel aan het verkiezingsmanifesto, een soort overkoepelend #verkiezingsprogramma voor de Europese Verkiezingen. Het was goed om beter gevoel te krijgen bij de prioriteiten en beginnen te denken aan hoe ik onze ideeën voor Europa kan meenemen naar stemmers in Nederland. Ook goed om te zien dat de terechte zorgen van burgers over inflatie en het belang van een rechtvaardige energietransitie, terug komen in de gesprekken. 💶 🐵🐷 Jarenlang werkte ik op gebied van #dierenwelzijn , vaak in Europees verband. Daar heb ik mooie relaties aan over gehouden, en het onderwerp is iets waar het Europees Parlement veel over te zeggen heeft. Ilaria Di Silvestre , inmiddels werkzaam bij IFAW (International Fund for Animal Welfare) heeft de laatste ontwikkelingen rondom wildlife protection gedeeld. Ook geweldig om samen met Anja Hazekamp , Europarlementariër namens de Partij voor de Dieren, een bakje te drinken en meer inzicht te krijgen in het dagelijkse werk van een MEP, de leuke en ook de minder leuke aspecten. En niet te onderschatten: om effectief te zijn in het EP moet je meerderheden kunnen smeden. Goed om te blijven denken aan wat ons bindt. Bijvoorbeeld: onze verdediging van het 'One single planet'-principe. 🌍 👥️💰 Als Europarlementariër ben je ook leidinggevende van een team, en heb je een behoorlijk budget tot je beschikking. Een oud collega die inmiddels als beleidsmedewerker voor een MEP werkt, vertelde over de dynamiek in zo'n omgeving. Ook leerde ik meer over de financiële regels binnen het EP en Renew Europe (het equivalent van de Tweede Kamerfractie van #D66 , maar dan in het EP). ✅️ 🎬📸 Als alumna van The Alliance of Her heb ik enorm veel steun aan dit netwerk van politiek actieve vrouwen overal in Europa. Geweldig om bij de première of het documentaire She Will Be Heard, Elena Buratti Katrīna Ruzaiķe , Cllr Aoife McCooey , Anna Wangen en Giulio Crisante te mogen steunen #EP2024 #ThuisInEuropa #verkiezingen #Europeseverkiezingen #Europa #EuropeseUnie #EuropeesParlement

Bestemming: Brussel

door raquela_hermida • 2 mei 2023
'Wat ontzettend spannend! Maar... En nu? Wat gebeurt er?' Deze vraag van mijn niet zo politiek geïnteresseerde vriendin triggerde mij. Ik had net verteld dat ik later dit jaar met mijn werk bij de bieb zou stoppen. Naast mezelf een korte adempauze gunnen, wil ik mij beter kunnen focussen op andere fronten, waaronder de Europese Verkiezingen van (waarschijnlijk) 9 juni 2024. Met als inmiddels uitgesproken doel Europarlementariër namens D66 te worden. Mijn vriendin wist natuurlijk wel dat om verkozen te worden, ik eerst op de partijlijst moet komen te staan. Maar hoe komt iemand eigenlijk op zo'n lijst? Wat gaat er aan vooraf? Wat maakt een kandidaat mee, gedurende zo'n traject? Voor actieve leden van politieke partijen zijn de antwoorden op deze vragen wellicht bekend, maar voor de gemiddelde burger -voor zover zoiets bestaat- is het een behoorlijk ondoorzichtige black box . En als het gaat om de Europese Verkiezingen al helemaal. Want Europa, u weet wel, dat is een ver van mijn bed show. En onbekend maakt onbemind. Or worse : volgens de European Social Survey gelooft 21% van de Nederlandse bevolking 'dat een kleine geheime groep mensen alle belangrijke beslissingen in de wereldpolitiek neemt', rapporteert Thijs van Aken van de Van Mierlo Stichting in zijn zeer lezenswaardige essay in Idee #220. Zou het kunnen helpen dan, als we mensen iets meer inzicht zouden geven in zo'n belangrijk traject? Het gaat tenslotte om de selectieprocedure van de toekomstige medewetgevers van de Europese Unie. In 2022 mocht ik meeschrijven aan het rapport Nieuw Leiderschap binnen D66, iets wat ik als uiterst eervol heb ervaren. Uit de vele gesprekken die de commissie met partijleden voerde, kwamen een aantal kernwaarden van leiderschap bovendrijven, waaronder transparantie. Één van de aanbevelingen luidt: 'Maak inzichtelijk en transparant hoe in onze interne democratie processen worden ingericht, zowel daar waar het gaat om de inhoud als om de selectie van mensen of totstandkoming van posities of commissies.' We kunnen natuurlijk de volledige verantwoordelijkheid bij het bestuur en andere partijorganen neerleggen, om aan deze aanbeveling invulling te geven. Maar dat doet m.i. geen recht aan het idee dat leiderschap iets is, wat we collectief en dagelijks zouden moeten beoefenen als D66'ers. Uiteraard iedereen volgens eigen afwegingen. En daarom kies ik om mijn eigen 'kandidatenreis' open te stellen, van begin tot eind, voor wie mee wil kijken. Binnen en vooral -hoop ik- buiten D66. De kleine dingen en de grote mijlpalen. De successen en de teleurstellingen. Zonder dat ik nu alvast weet óf ik op de (advies)lijst kom, op welke plek, wie de lijsttrekker wordt, wie al de andere kandidaten zijn en wat mijn kansen uiteindelijk zullen blijken. Aan talentvolle mensen met hart voor Europa is er immers geen gebrek in onze gelederen. Ik neem deze stap vanuit de overtuiging dat mijn ervaring, vaardigheden en competenties een goede match zijn voor het profiel lid van het Europees Parlement dat aan de leden voorgelegd is . Dat ik een nodig geluid kan laten horen, binnen D66 en daarbuiten. En dat ik zodoende, een steentje kan bijdragen aan onze idealen, onze dromen voor Europa. Want de tijd is rijp voor een nieuwe generatie Europese leiders. Politici die zich durven te plaatsen midden in de samenleving en daarin het dialoog aan durven gaan, vanuit verbinding, in taal die iedereen kan begrijpen. Mensen die bruggen willen en kúnnen slaan. Over rivieren, tussen Noord en Zuid. Tussen stad en platteland. Tussen regio's en de centra van de macht. Tussen Madrid en Gorredijk. Mensen die thuis zijn in Europa, en dat durven uit te dragen. Aan de stamtafel in de kroeg, en aan de vergadertafel in Brussel. Reis je mee? Raquel Website: www.thuisineuropa.eu Insta: @Raquelineuropa Facebook: @RaquelGarciaD66 Twitter: @RaquelGarciaHer LinkedIn: Raquel García Hermida-van der Walle PS: Wil je mij steunen? Laat me weten of je actief wilt worden in mijn campagne via raquel@raquelgarcia.eu of een DM via mijn socials. Je kunt ook (anoniem) doneren voor mijn crowdfunding via deze link: https://whydonate.com/nl/fundraising/raquel-naar-het-europees-parlement . Bij voorbaat dank!
Meer posts
Share by: