Blogopmaak

Het Europees Parlement... een Brusselse Apenrots?

9 april 2024

Is het gebouw van het Europees Parlement een echt huis van democratie?

Die vraag bekruipt mij vanaf de eerste keer dat ik een stap zette in het Europees Parlement in Brussel, zo'n 10 jaar geleden alweer. Het gevoel dat het gebouw, en de regels voor toegang, bedacht zijn om 'gewone burgers' liever buiten dan binnen te houden, heeft mij sindsdien niet meer losgelaten. Sterker nog, het wordt steeds erger, naarmate zowel de toegangscontrole als de veiligheidsmaatregelen aangescherpt worden naar aanleiding van vervelende incidenten of ronduit gevaarlijke situaties*.


In Brussel mag je als burger het pand alleen in met een afspraak, onder begeleiding van personeel van het EP en na aanleveren van paspoort- of anderzijds identiteitsgegevens. Geregistreerde lobbyisten hebben daarentegen vrije toegang. Disclaimer: Ik ben er in beide hoedanigheden geweest, en de ironie hiervan ontgaat mij niet.


Hoe anders was dat in Washington, D.C., waar ik werkzaam was voor een milieuorganisatie en in die hoedanigheid zo af en toe de Congressional Office Buildings bezocht. Soms hadden we een afspraak, vaker kwamen we gewoon 'brieven rondbrengen'. Ik heb het over de periode 2007-2009, beste lezers: e-mail was voor day-to-day business, maar voor de belangrijke zaken schreven we brieven, printten die uit, en bezorgden ze één voor één op kantoor bij de Representatives en Senators. Bij die kantoorgebouwen kon men zonder moeite naar binnen, door de beveiliging, die het stapel brieven inspecteerden, en liepen we gewoon door. Vele mijlen rechtlijnige wandelgangen verder hadden we een heleboel congressional interns, een aantal staffers en met een beetje mazzel ook een paar volksvertegenwoordigers gesproken. We hadden geen registratie, geen vooraankondiging en al helemaal geen badge nodig. We waren vertegenwoordigers van de civil society en net als elke andere burger mochten we het pand vrij in en uit lopen.


Maar het zijn niet alleen toegangsbeperkingen die bij mij twijfels oproepen over het democratische gehalte van óns Europees Parlementsgebouw. Het gebouw an sich is lastig te navigeren. Bekend zijn de verhalen over nieuwe Europarlementsleden en hun personeel die in de eerste maanden in functie moeite hebben om hun weg te vinden. Elke Europarlementariër heeft een eigen kantoor, onder systeemplafonds aan een donkere gang met het parlementaire élan van een stoeptegel, in een deel van het gebouw waarin andere Europarlementariërs van dezelfde fractie ook gehuisvest zijn. Ruimtes waar toevallige cross-party ontmoetingen kunnen plaatsvinden zijn zeer waardevol, maar niet in overvloede aanwezig in het EP. 


Ik moest aan deze ondemocratische architectuur denken toen ik vorige week het boek 'Wantrouwen in de wandelgangen' van journalisten Jan Tromp en Coen van de Ven las. In eerste instantie gaat het boek over de veranderingen in de relatie tussen de Haagse pers en politiek in de afgelopen decennia. Maar wat mij echt aantrok waren de passages over de invloed van de architectuur van een parlement op de politieke cultuur, en andersom. Dit in het kader van de verhuizing vanuit de oude Tweede Kamer in het Binnenhof (en haar geur van wilde beesten, Hans van Mierlo dixit) naar de 'steriele' nieuwe Tweede Kamer en nu voor een paar jaar op de nog zakelijker Apenrots, B-67, De Bunker ofwel het oude Ministerie van Buitenlandse Zaken. Daar is het kloppend hart van de Nederlandse democratie tijdelijk gehuisvest. Een gebouw dat grappig genoeg veel van dezelfde mankementen kent als het Europees Parlement.


Zo citeren ze Amerikaanse emeritus-hoogleraar politicologie Charles T. Goodsell: "De stijl van debatteren en de omgang met elkaar in de tempels van de politiek hebben hun weerslag op vormgeving en inrichting ervan."


Kennelijk zou Winston Churchill de halve cirkel en de grote stoelen van de nieuwe Tweede Kamers hebben verafschuwd, dus ik kan mij alleen maar voorstellen wat hij had gevonden van de massale Hemicycle in zowel Brussel als Straatsburg, waar er geen sprake is van een echt parlementair debat. Hoe kun je je op je opponent richten, wanneer die achter je rug zit, of zodanig ver weg in de zaal dat je diens gezicht niet eens kunt herkennen? Als we de filosofie van Goodsell volgen, werd misschien het gebouw wél bewust zo ontworpen, dat er geen sprake zou kúnnen zijn van een echt plenair parlementair debat.


Volgens Auke van der Woud, emeritus-hoogleraar in de geschiedenis van de architectuur en stedenbouw, "schort [het] [in Nederland] aan een verlangen naar een hogere expressie. Het algemeen belang behoort gestalte te krijgen in debat, in ideeënstrijd en aan het slot daarvan is er dan een uitkomst. Idealiter vindt zo'n debat plaats in een gebouwde omgeving die een gevoel voor het grote geheel uitdrukt.''


Zelfs ik, kandidaat-Europarlementariër voor dé Europa-partij, iemand met steevast overtuiging dat de Europese Unie de beste politieke uitvinding in de geschiedenis is, krijg geen gevoel voor het grote geheel in de Brusselse -laat staan de Straatsburgse- parlementaire gebouwen. Dan vraag ik me oprecht af: wie dan wel. En hoe kan het beter?


Laten we eerlijk wezen, we gaan geen geheel nieuwe Europees Parlement bouwen de komende decennia. Persoonlijk zou ik al blij zijn met één enkele zetel voor het Europarlement, en dus met een einde aan het maandelijkse verhuiscircus.  Maar er is afgelopen december wél besloten dat het gebouw in Brussels toe is aan een grondige verbouwing, en de middelen daarvoor zijn vrijgemaakt. Laten we deze kans pakken om fundamentele verbeteringen, naast modernisering en verduurzaming, te realiseren.


We kunnen iets doen aan een aantal randvoorwaarden die invloed hebben op de politieke cultuur in Europa en dus op onze Europese democratie. Om te beginnen, we kunnen het Parlement toegankelijker maken voor 'gewone burgers'. Minder eisen aan een bezoek stellen, onze deuren echt open gooien. We hebben immers niks te verbergen.


Ten tweede zou ik willen pleiten voor een herziening van de procedurele regels in het EP, om het debat in de plenaire zaal te bevorderen en verrijken.


Ten derde: laten we breken met het denken in hokjes door de hokjes letterlijk af te breken. Zoek naar manieren om Europarlementariërs gemengder te huisvesten, om informele contacten tussen politieke groeperingen en parlementariërs uit verschillende landen te vergemakkelijken.


In de woorden van professor Van der Woud: de essentie van een parlement is "het uitwisselen van gedachten en opvattingen om tot een oplossing te geraken voor maatschappelijke problemen [...] zo'n ideaal gebouw representeert dan iets wat niet per se ideologisch is maar wat wel een gevoel van iets heel belangrijks uitdrukt."


En hoe ging die publiekscampagne alweer? O ja. Europa. Best belangrijk.



* In deze blogpost trekt de American Civil Liberties Union (ACLU) aan de bel over het risico dat zo'n scenario gaat ontstaan in de VS n.a.v. de bestorming van het Capitool. Congress Shouldn’t Be Fenced Off to the People it Represents | ACLU








Europese vlag.

Europese strategische autonomie

15 maart 2024
Op zaterdag 16 maart gaf ik een masterclass over strategische autonomie bij de D66-afdeling in Amsterdam. Hieronder kun je de lezing nalezen.

Goede voornemens

3 januari 2024
Representation matters . En diverse, inclusieve teams presteren beter. Geen holle frases, maar keer op keer (wetenschappelijk) onderbouwde feiten. Diversiteit en representatie kennen oneindig veel facetten. Sommige aspecten van onze identiteit wijken af van de norm in een bepaalde context, andere juist niet. Als vrouw, migrant op een latere leeftijd, iemand die Nederlands niet als moedertaal heeft en ook nog afkomstig van ‘de regio’ weet ik wat het is, en hoe het voelt, om politiek ondervertegenwoordigd te zijn. Tegelijkertijd, als kind van een kansrijk milieu uit een West-Europees land met een academische opleiding en een goede sociaal-economische positie, ben ik mij ervan bewust dat ik zonder meer tot een bevoorrechte groep behoor. Al die verschillende elementen, bij mij net als bij iedereen, mengen zich voortdurend in een iets andere compositie: een menselijke caleidoscoop. Met elke draai, in elke situatie, komen er verschillende combinaties van kleur en vorm naar voren. Dezelfde dynamiek ontstaat in diverse teams waarin verschillende groepen binnen onze samenleving zich vertegenwoordigd kunnen voelen. In mijn ervaring is juist die dynamiek hetgeen wat zulke teams sterker maakt. Daarom heb ik in mijn verschillende rollen als manager, leidinggevende of bestuurder getracht om diversiteit in mijn teams te vergroten. Met gepaste trots kan ik wel zeggen dat dit gelukt is. In mijn laatste aanstelling als bibliotheekdirecteur, zette ik bewust in op het aannemen en binden van praktisch opgeleiden, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, mensen met een (medische) beperking, mannen, jongeren en medewerkers met een diverse culturele achtergrond. Allemaal categorieën die doorgaans ondervertegenwoordigd zijn in de bibliotheeksector. Een bijdrage leveren aan een kleurrijke en pluriforme politieke caleidoskoop in Europa, niet alleen als steentje erin maar ook als draaiende motor. Een mooi voornemen voor het jaar dat net begonnen is! En voor alle lezers: de beste wensen!

SC Heerenveen, bedankt

door raquela_hermida • 24 september 2023
Na vele jaren was ik weer terug waar het allemaal begon. En gezien dat de voetballerij van deze Heerenveen-Excelsior behoorlijk tegenviel (zachtjes uitgedrukt), had ik de tijd en ruimte om mijn gedachten hun vrije gang te laten gaan. Ik wist nog hoe koud het was, op die eerste keer in het Abe Lenstra stadion in februari 2011. Hoe klein ik mij voelde tussen al die grote mannen. Hoe compleet onverstaanbaar de taal was, ondanks mijn grondige voorbereidingen vooraf (lees: veel filmpjes van het Friese volkslied op YouTube kijken, met ondertiteling). Hoe onverwachts bijzonder en mooi het was om dat lied te horen zingen door het hele stadion, zeker voor iemand uit een land waar het volkslied geen tekst heeft. Hoe ik een emotie in mij herkende die ik mij niet herinnerde van de vele sportwedstrijden die ik in de Verenigde Staten had bijgewoond. Misschien iets met Frysk bloed wat dieper gaat dan Stars-Spangled Banners, no offense intended .  En ik wist nog heel goed wat ik zo veel jaren eerder niet kon weten. Dat ook de kou went. Dat ik op een gegeven moment mij niet meer zo klein zou voelen, ook is het verschil in lengte niet veranderd. Dat het onverstaanbare abracadabra ooit bij mij zou horen, ook durf ik die nog niet echt te spreken. Dat dat volkslied ook mijn volkslied zou worden, ook durf ik nog altijd niet mee te zingen. Dat die emotie die ik in anderen herkende, ook bij mij zou ontstaan. En dat toen 'Lit jim gean, Friezen' werd opgeroepen, ik ooit zou weten wat dat precies betekende, letterlijk en figuurlijk. En voor dat alles, SC Heerenveen, bedankt. Nu voetballen nog.

Mijn keuze voor sociaal-liberalisme

door raquela_hermida • 25 juli 2023
Mijn keuze voor sociaal-liberalisme was niet vanzelfsprekend. En de Spaanse verkiezingen van afgelopen zondag bieden mij een mooie gelegenheid om mijn ideologische zoektocht met jullie te delen. Als bevoorrecht kind van progressieve ouders, vond ik het een morele plicht om voor radicale kansengelijkheid te zijn. Ongelijkheid in mijn geboorteland ervaarde ik als de onontkoombare erfenis van eeuwen oppressie door de conservatieve economische, politieke en kerkelijke elite. De enige logische ideologische keuze was daarom in mijn jeugdige beleving ‘zo links mogelijk, en dan ook uitgesproken’. Drie jaar in Washington, D.C. werkten bevestigend. Een halve kilometer van het centrum van de macht woonden mensen in extreme armoede, althans voor westerse begrippen. Een stad compleet gesegregeerd langs raciale lijnen waar ongelijkheid in elke hoek zichtbaar was. De timide pogingen van Democraten om het systeem op een rechtvaardige manier in te richten waren klaarblijkelijk onvoldoende of gewoonweg ‘bulldozed’ door het leger aan lobbyisten uit K Street. Terug in Madrid maakte ik de protestbeweging 15-M instemmend maar vanaf veilige afstand mee: er was verandering nodig. Tegelijkertijd merkte ik in mijn omgeving teruglopende steun voor de indignados met elke steeds radicaler boodschap van Pablo Iglesias. En de ‘reformagenda’ van Ciudadanos, aantrekkelijk vanuit staatsrechtelijk perspectief, was gebaseerd in een mijns inziens achterhaalde centripedisch nationalisme en andere muffige ideeën én gekoppeld aan neoliberaal economisch beleid. Ik ben er niet rouwig over, dat zowel Iglesias als de oprichter van Ciudadanos Albert Rivera sindsdien het politieke toneel hebben verlaten. En toen landde ik in het Friese platteland. Als student Politieke Wetenschappen in Utrecht leerde ik over het Nederlands staatsrechtelijke stelsel. Over gedoogbeleid en niet gekozen burgemeesters. Over gebrek aan een Constitutionele Hof en een indirect gekozen Eerste Kamer die toch cruciaal is. Ik volgde ook de 2012 verkiezingscampagne: de woorden die ik hoorde en las verstond ik toen nog amper, maar de toon in de uitingen en uitspraken vanuit D66 was onmiskenbaar: een rechte rug tegen populisme, geloof in de belofte van Europa, verdraagzaamheid als kernwaarde. Jaren van verdieping in de Nederlandse politiek volgden, binnen en buiten mijn werk, tussen de luiers (3x) door. Het was een goed overwogen keuze: radicaal voelde ik mij altijd, nu nog redelijk. En waar het politieke handelen soms teleurstelt, want dat doen politieke partijen nou eenmaal, voelt sociaal-liberalisme, nog altijd, als een warm bad na een lange reis.

Dilemma's

20 juni 2023
Wie politiek actief is, wordt regelmatig geconfronteerd met ethische dilemma's. Ook tijdens een campagne moeten kandidaten keuzes maken die soms niet helemaal stroken met de eigen overtuigingen. Zoals ik mijn laatste blogpost Full Disclosure had aangegeven, ga ik mijn campagne uitgaven openbaar houden in de aanloop naar de Europese Verkiezingen. Dit is relevant voor mensen die bijdragen aan de campagne (waar gaat mijn geld naartoe?) maar ook voor kiezers die misschien meer willen weten over wat een gedegen persoonlijke campagne inhoudt, en hoeveel dit daadwerkelijk kost. Nou zat ik vanavond de activiteiten van de afgelopen week te inventariseren en berekenen , en ik schrok een beetje van hoe veel kilometers ik met de auto reis. Voor iemand die probeert relatief duurzaam te leven is dit altijd een pijnlijke constatering. Tegelijkertijd, het is niet altijd haalbaar voor een inwoner van 'het platteland' om met het OV te reizen. Het duurt meestal aanzienlijk langer, wat niet altijd samengaat met andere verplichtingen thuis of op het werk; de busdiensten zijn onregelmatig en/of schaars, en de NS lijkt steeds gevoeliger te worden voor storingen en andere ellendige omstandigheden. Zo was ik vorige week van plan om een deel van mijn reis naar Den Haag met de trein af te leggen, maar er reden geen treinen meer in die richting en ik was blij dat ik 'gewoon' weer in mijn auto kon stappen en doorgaan en de geplande bijeenkomst toch bij te kunnen wonen. Hoe dan ook: feit blijft dat mijn campagne aanzienlijk extra uitstoot met zich mee brengt, en dat gaat waarschijnlijk alleen maar toenemen der mate de campagne vordert. Dat zit bij mij niet lekker. Daarom de vraag aan jullie, mijn trouwe lezers: hebben jullie ideeën om mijn campagneafdruk te verlagen/compenseren, zonder effectiviteit te verliezen? Ik hoor ze graag! Stuur mij een DM of laat een comment achter in mijn socials. Tot slot: om überhaupt campagne te kunnen blijven voeren, heb ik jouw steun nodig! Je kunt doneren via mijn crowdfundingspagina op WhyDonate . Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer! [Fun fact: het gehele treinverkeer van en naar het Noorden (inwonersaantal: 1.7 miljoen mensen) is momenteel volledig afhankelijk van het knooppunt Zwolle-Meppel. En daar gaat het vaak mis. Die Lelylijn kan niet snel genoeg komen!]

Full disclosure

6 juni 2023
Toen ik begin mei mijn kandidatuur voor de Europese Verkiezingen van 2024 aankondigde, beloofde ik transparantie en inzicht in het traject rondom mijn kandidaatstelling. Omdat ik mijn campagne voornamelijk via donaties hoop te kunnen bekostigen, binnen de regels die in Nederland gelden, vind ik het belangrijk om ook het financiële component van campagnevoeren transparant en inzichtelijk te maken. Dit is relevant voor mensen die bijdragen aan de campagne (waar gaat mijn geld naartoe?) maar ook voor kiezers die misschien meer willen weten over wat een gedegen persoonlijke campagne inhoudt, en hoeveel dit daadwerkelijk kost. In deze post zal ik gedurende de campagne de uitgaves inventariseren, per campagneactiviteit, en waar mogelijk met de datum van de campagneactiviteit erbij. COMMUNICATIEMIDDELEN EN CAMPAGNEMATERIALEN Website en webdomeinen: € 181,5 per jaar Kosten crowdfundingplatform: € 50 (inschatting) Campagneflyers: €111,93 Campagnefoto's: €913 Telefoonabonnementskosten: €300 DEELNAME AAN TRAININGEN EN BIJEENKOMSTEN VOOR KANDIDATEN Vijf bijeenkomsten van de cursus Meer Vrouwen in het Europees Parlement (29-30 juni): € 286,65 Bezoek aan Brussel voor de cursus Meer Vrouwen in het Europees Parlement (organisatie): € 87 Zaalhuur tijdens het bezoek aan Brussel voor de cursus Meer Vrouwen in het Europees Parlement: € 95 REISKOSTEN/ONKOSTEN 2 juni: Buro De Vries - Omrop Fryslân Vervoer: €13,62 1 juni: Regiotour Fryslân Vervoer: €13,62 31 mei: Werkbezoeken Fryslân, Campagneactiviteit D66 Soest Vervoer: €47,94 30 mei: Regio EU Verkiezingsdebat, Amersfoort, Campagneactiviteit D66 Goirle Vervoer: €65,93 29 mei: MBO Debat Leiden Vervoer: €51,54 28 mei: MBO Festival Zwolle, werkbezoek Noord-Veluwe Vervoer: €24,04 27 mei: Werkbezoek Van Wijhe Verf, Zwolle, debat Forum Groningen €51,42 26 mei: Regiotour Flevoland en Utrecht Vervoer: €41,38 25 mei: Campagneactiviteit D66 Gooise Meren, Bijeenkomst Nederlandse Vrouwenraad Den Haag, campagneactiviteit D66 Groene Hart, Nacht van de Democratie in Groningen Vervoer: €86,47 Eten en drinken: €16 24 mei: Verkiezingsevent + debat Samenwerkingsverband Noord-Nederland, Emmen Vervoer: €20,32 23 mei: HBO Stem debat in Den Haag, Discussieavond Fryske Taalinstellingen Vervoer: €80,37 Eten en drinken: €22,39 22 mei: Werkbezoek Bakker Transport Heerenveen, werkbezoek D66 Sudwest-Fryslân, Sneek Vervoer: €14,3 21 mei: Werkbezoek Amsterdam, Waterdebat Den Haag, Discussieavond D66 Haarlemmermeer Vervoer: €78,16 19 mei: Regiotour Gelderland/Overijssel Vervoer: €28,68 18 mei: Landelijke Campagneaftrap in Rotterdam Vervoer: €39,78 17 mei: Verkiezingsfestival MBO Twente, Werkbezoek Twente, campagneactiviteit D66 Enschede Vervoer: €41,68 Eten en drinken: €52 16 mei: Debat NHL Stenden Leeuwarden, Campagneactiviteit D66 Groningen €31,31 13 mei: Belavond D66, Den Haag Vervoer: €55,82 12 mei: Campagneactiviteit D66 Nijmegen Vervoer: €19,16 11 mei: Regiotour Zeeland Vervoer: €28,38 8 mei: Europanacht Pardiso Amsterdam Vervoer: €67,07 7 mei: Diner pensant Provincie Noord-Holland, Haarlem Vervoer: €45,32 5 mei: Bevrijdingsdag Leeuwarden Vervoer: €13,62 4 mei: Campagneactiviteit Veenendaal Vervoer: €38,46 2 mei: Opname campagnefilmpjes Vervoer: €13,62 29 april: Europadebat Maastricht, panellid The Alliance of Her Vervoer: €74,63 Eten en drinken: €39,35 22 april: Sportdebat in Den Haag Vervoer: €35,28 21 april: Wandeling met nieuwe D66-leden in Bakkeveen Vervoer: €5,58 20 april: Kantinedienst VV Kagia, Lisserdorp Vervoer: €53,08 18 april: Mediaoptreden in Brussel + In Gesprek met de ChristenUnie in Groningen Vervoer: €102,27 Eten en drinken: €43,45 17 april: Gesprek in gemeente Noordoostpolder + Werkbezoeken en lezing in Bergen op Zoom met D66 Brabantse Wal Vervoer: €40,21 Eten en drinken: €12,35 Overnachting: €63,50 10 april: In gesprek met leden D66 Tynaarlo Vervoer: €14,32 30 maart: 'In gesprek met' in Malden, met D66 Heusden Vervoer: €60,22 23 maart: Iftar Stichting Camellia, Stichting Burgerhart Amsterdam, Amsterdam Vervoer: €36,98 22 maart: Prins Claus diner + concert, Samenwerkingsverband Noord-Nederland, Assen Vervoer: €14,61 16 maart: Masterclass Europese Strategische Autonomie, D66 Amsterdam Vervoer: €48,05 8 maart: Regiocongres Vrouwen & Politiek, D66 Groene Hart Vervoer: €49,62 7 maart: Bijeenkomst Meer Vrouwen in de Politiek, Gendergelijkheid in de EP Verkiezingen, Amsterdam Vervoer: €49,24 6 maart: Bezoek aan D66 Lelystad + Lelylijn Symposium in Emmeloord Vervoer: €28,06 Eten en drinken: €24 5 maart: Bezoek aan Eerste Kamerfractie, Den Haag Vervoer: €81,52 Eten en drinken: €8,10 3 maart: D66 Kandidatendag, Den Haag Vervoer: €93,52 1 maart: Campagneaftrap medekandidaat Brigitte van den Berg, Beverwijk Vervoer: €52,12 16 februari: Maandborrel D66 Amsterdam, Amsterdam Vervoer: €45,26 8 februari: Model European Parliament Friesland , Leeuwarden Vervoer: €13,48 31 januari: Bijeenkomst Women Shaping the EU after 2024, Renew Europe, Brussel Vervoer: €112,4 Eten en drinken: €27,16 27 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Drenthe en Symposium Rechten voor de Natuur in Haarlemmermeer Vervoer: €47,89 26 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Leidse Regio Vervoer: €50,18 19-20 januari: Rally for Europe, Brussel Vervoer (trein + bus): €57,64 Hotelovernachting: €127 14 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Rijk van Nijmegen (Nijmegen) en D66 Noord-Brabant en Baronie (Breda) (Met dank aan medekandidaat Brigitte van den Berg voor het mee kunnen liften tussen Nijmegen en Breda!!) Treinkaartjes: €33 Parkeerkosten: €4,50 Eten en drinken: €9 13 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Midden-Nederland (Amersfoort) en D66 Overijssel (Zwolle) Brandstof: €40 Parkeerkosten: €11,60 12 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Groningen, Groningen Brandstof: €14 OV: €4 Eten en drinken: €30 11 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Fryslân, Leeuwarden Brandstof: €13 Parkeerkosten: €4 9 januari: Global Europe Forum, Renew Europe, Brussel Brandstof: €90 Eten en drinken: €20 7 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Den Bosch/Vught, Vught Brandstof: €60 6 januari: Landelijke Nieuwjaarsbijeenkomst en Kennismaking met kandidaten EP, Utrecht Treinkaartjes: €30,84 Parkeerkosten: €4,50 Eten: €17 4 januari: Nieuwjaarsbijeenkomst D66 Maastricht Treinkaartjes: €35,28 Parkeerkosten: €15 Eten: €10 3 januari: strategieoverleg, Tynaarlo Brandstof: €14 2 en 3 januari: ontmoeting en met medekandidaten, Haarlem en Castricum Brandstof: €44 Treinkaartjes: €7 28 december: campagneoverleg, Leeuwarden Brandstof: €13 Parkeerkosten: €3,70 14 december: campagneoverleg, Leeuwarden Brandstof: €13 Parkeerkosten: €3,70 1 december: tweede met Lijstadviescommissie op het Landelijk Bureau in Den Haag Treinkaartjes: €46 Parkeerkosten: €9,46 10 november: eerste gesprek met Lijstadviescommissie op het Landelijk Bureau in Den Haag Brandstof: €56 Parkeerkosten: €20,80 28 september: ALV Zuidoost Fryslân Brandstof: €5 26 september: Europa-avond D66 Gooise Meren Brandstof: €40 17 september: Lijsttrekkersdebat Den Bosch Treinkaartjes: €35,28 16 september: Lijsttrekkersdebat Zwolle Treinkaartjes: €16,80 14 september: Kennismaking TK-kandidaten Den Haag OV: €47 12 september: Lijsttrekkersdebat Utrecht Treinkaartjes: €41 10 september: Lijsttrekkersdebat van het Noorden in Groningen Brandstof + buskaartje: €18 14 juli: Zomerborrel D66 Utrecht Treinkaartjes: €26,50 8 juli: Zomerborrel D66 Gooise Meren Brandstof: €40 7 juli: Zomerborrel D66 Enschede Brandstof + treinkaartjes: €43 29-30 juni: Studiereis naar Brussel, onderdeel van training Meer Vrouwen in het Europees Parlement Eten & drinken tijdens het bezoek aan Brussel: € 95 Overnachting: € 88,40 Treinkaartjes: € 63 OV in Brussel: € 8,10 24 juni: Zomerborrel D66 Overijssel Brandstof: € 30 18 juni: te gast bij It Nijsfoarum, Omrop Fryslân Radio in Leeuwarden Brandstof: € 12 17 juni: ontmoeting met studenten Campus Fryslân in Leeuwarden + bezoek aan Fryske Taalinstellingen Brandstof: € 12 Parkeren: € 6,80 16 juni: Huiskamerbijeenkomst in Groningen met kandidaat-lijsttrekker Salima Belhaj Brandstof: € 14 15 juni: Ontmoeting met Nederlandse en Catalaanse scholieren op uitwisseling in Groningen Brandstof: € 14 14 juni: D66-bijeenkomst in Den Haag voor belanghebbenden kandidaatstelling Europese Verkiezingen Brandstof: 384 km = €54 (voor berekening van brandstof kosten gebruik ik de routeplanner van de ANWB, https://www.anwb.nl/verkeer/routeplanner ) NB: Normaliter had ik deels met de trein gereist, maar o verrassing! Er was een storing ;) Parkeren: € 8 OVERIG ... Steun je mijn kandidatuur en wil je financieel bijdragen aan mijn campagne? Dat kan momenteel via https://whydonate.com/nl/fundraising/raquel-naar-het-europees-parlement-i . Bedankt voor je belangstelling en het wordt vervolgd! Raquel #thuisineuropa

Onzekerheden

door raquela_hermida • 15 mei 2023
Persoonlijke onzekerheden is iets waar mensen in de politiek niet graag over praten. Ik ook niet. Want alles wat aandacht krijgt, groeit. Toch? Dus laten we het hier over hebben. Afgelopen zaterdag op het #D66Congres in Amsterdam werd het profiel voor lid van het Europees Parlement door de leden vastgesteld. Dit profiel wordt eerst in conceptvorm opgesteld door een groep betrokken, ervaren leden in opdracht van het Landelijk Bestuur, en aan de leden voorgelegd, ter stemming tijdens de Algemene Ledenvergadering op het congres. Dit is een belangrijk procedureel moment: de leden beslissen op deze manier wat voor persoon we graag willen zien als verkozen vertegenwoordiger in het EP namens D66. Welke vaardigheden, ervaring, competenties en eigenschappen zijn gewenst voor zo'n functie. Zoals ik eerder in deze blog heb gedeeld, geloof ik dat ik goed aan dit profiel voldoe . Anders zou ik mij niet gaan kandideren voor een verkiesbare plek. Uiteraard zijn er sterkere punten en punten waarin ik mij ongetwijfeld nog verder kan ontwikkelen, waarover meer binnenkort. Mijn enthousiasme met dit soort officiële startschot voor de Europese Verkiezingscampagne was groot en wilde ik delen met de wereld. Wat ik ook deed met een spontaan opgenomen filmpje -die trilling van de telefoon! :-) - in de gang net buiten de ledenvergadering. In een keer; hop, geen tweede, derde of zesde takes, dit is 'm. Tweet, Insta Reel. En toen begon het. De nu al inmiddels bekende tsunami aan stront van honderden -voornamelijk anonieme- accounts. Van 'pedofiel' tot 'nazi', van 'rot op naar je eigen land' tot 'mijn familie zou mij vermoorden als ik D66-lid was'. Plus een heleboel 'muts', 'meisje', en andere woorden van dezelfde strekking. Maar ook: opmerkingen over mijn imperfecte Nederlandse taalvaardigheden. En ja, daar hebben ze gelijk in. Ik maak taalfouten, soms aan de lopende band. Met name wanneer ik praat, als ik gespannen ben of er emotie in zit. Negatief én positief. Zoals tijdens het opnemen van het filmpje. Niet dat Twitter een taalkundige-walhalla is. En de meeste opmerkingen waren duidelijk bedoeld om mij te kwetsen. Dat doen ze beslist niet, maar het is zeker iets waar ik mij met enige regelmaat onzeker over voel. Sowieso in een context als de politiek, waarin men verwacht wordt altijd scherp en snel in de verbale communicatie te kunnen zijn. Full disclosure : aan mij kun je die onzekerheid merken aan een rommeliger dan normaal zinsopbouw en licht trillend stem. Maar ik had toch gezegd dat ik goed aan het vastgestelde profiel voldoe? En daar staat "Uitstekende taalvaardigheid in het Nederlands" als nodig? Zeker. En nee: ik ga niet zeggen dat mijn taalvaardigheden alles overwegende best meevallen, dat is een flauw excuus. Maar ik ga ook niet de typische fout maken van veel vrouwen wanneer ze denken aan solliciteren voor een functie: zich laten terughouden omdat ze niet aan absoluut álle punten voldoen, en dan ruim ook. Mijn motto als alumna van @The Alliance of Her: "Be brave and occupy the space" . Dus, partijgenoten, Nederland: na 11 jaar in dit prachtig land en bijna de 40 gepasseerd, weet dat het niet veel beter gaat worden met onze mooie, ingewikkelde taal. Lekker ad rem in een verkiezingsdebat met een sterke tegenstander zal eerder de uitzondering dan de regel zijn in mijn geval. Die politica ben ik niet, en kan ik waarschijnlijk nooit worden. Maar als je een Europarlementariër wilt die "het ene moment met haar Spaanse collega's onderhandelt" (in hun voor beide moedertaal) ; die het andere moment met delegaties en belangenbehartigers vloeiend in het Engels kan communiceren; die met een beetje moeite, tijd en afstoffen van oude tekstboeken een werkbezoek in het Frans kan beleggen; die een Friese boer aan de keukentafel kan verstaan tijdens zijn verhaal; en die met de aanzienlijke afvaardiging van Italianen in Brussel een praatje over calcio in de wangelgangen kan aanknopen, met misschien wat extra hulp van mimiek . Dan ben je bij mij aan het goede adres. Of is de goede adres? Godzijdank voor www.welklidwoord.nl . PS: Taalcorrecties -verbeteringen, zeggen ze in het hedendaagse onderwijs, volgens dochterlief- ontvang ik graag! Alvast bedankt!

Niet mijn Montana

door raquela_hermida • 7 mei 2023
Het weekend van de 4th of July 2008, ofwel Onafhankelijksdag, bracht ik door in de buurt van Bigfork, Montana. Big Sky Country: een prachtige omgeving tegen de monumentale achtergrond van Glacier National Park. Mijn toen echtgenoot en ik waren uitgenodigd voor het trouwfeest van twee van onze vrienden uit Washington, DC. Twee Montanans pur sang die elkaar hadden ontmoet tijdens een college football wedstrijd in een sportsbar in de Nation's Capital. Hij werkte in de bouw, altijd markant in zijn geruite shirt en cowboy hoed en laarzen, en was met zijn western slur soms lastig te verstaan, in het bijzonder na een paar glasjes Jack Daniels straight. Zij had een paar jaar daarvoor de krijgsmacht verlaten na een paar tours of duty waaronder in het Midden-Oosten en zette zich in voor allerlei goede doelen. Een all-American stel in de beste zin van het woord. En geweldige mensen. De gastenlijst was een mooie mix van familie, vrienden uit hun kinder- en studiejaren, sommige met een militaire achtergrond en gematigde conservatieve opvattingen, sommige -ondergetekende- werkende in de NGO-sector en een veel liberaler (in de Amerikaanse zin van liberal ) kijk op de wereld. Zowel mijn echtgenoot als ik aten toen geen vlees, in die omgeving een unicum. Meerdere gasten waren zelf veehouders en ze vroegen zeer netjes en niet zonder oprechte nieuwsgierigheid, maar zonder impliciete oordeel, naar de redenen voor onze keuze. Dat leidde tot een paar interessante, open gesprekken over politiek, ook ik tobacco-kauwend en spittend (vies, maar when in Rome. ..), en het besef dat de Verenigde Staten en hun inwoners, ook in relatief conservatieve staten als Montana, veel diverser én genuanceerd zijn dan de meeste Europeane zich realiseren. Maar ook dat lijkt snel verloren te gaan in het huidige klimaat van toenemende polarisatie en extremisme. Met grote schrik heb ik het artikel in de Volkskrant gelezen over Zooey Zephyr , een transgender State Representative (parlementslid) in Montana, die de Republikeinen met absurde, ondemocratische methodes het mond proberen te snoeren. Want 'hoewel de Republikeinen in Montana traditioneel van het gemoedelijke soort zijn, werden ze afgelopen jaren steeds extremistischer.' Zephyr vertegenwoordigt Missoula – een Democratisch kiesdistrict. Misschien niet toevallig dat die vrienden en hun familie juist uit die hoek van de Staat komen en daar nog altijd wonen. Ik kan mij niet voorstellen dat al die lieve mensen het prima vinden dat een mens, en pas daarna verkozen volksvertegenwoordiger, op zo'n manier wordt bejegend vanwege haar geaardheid. Ik zou wel kunnen vragen, maar dat is niet zomaar iets waar je over begint in een plotseling bericht via de mail of Facebook. En ergens ben ik misschien toch wel bang voor het antwoord. Want dat is niet 'mijn' Montana. Die -net als de gletsjers op de foto waarop ik vaarwel zwaai- is snel aan het verdwijnen.

Do the work

door raquela_hermida • 7 mei 2023
Do the work. De adviezen van The Alliance Of Her director Ian Marquardt neem ik altijd ter harte. Als aspirant-kandidaat Europarlementariër vind ik het belangrijk om mij zo goed mogelijk te voorbereiden voor de functie die ik graag ambieer, en dus maakte ik dankbaar gebruik van mijn meivakantie voor drie volgepakte dagen 'Brussel'. Een paar highlights: ✍️📜 ALDE Group (Alliance of Liberals and Democrats) , de Europese politieke partij van D66 , schrijft momenteel aan het verkiezingsmanifesto, een soort overkoepelend #verkiezingsprogramma voor de Europese Verkiezingen. Het was goed om beter gevoel te krijgen bij de prioriteiten en beginnen te denken aan hoe ik onze ideeën voor Europa kan meenemen naar stemmers in Nederland. Ook goed om te zien dat de terechte zorgen van burgers over inflatie en het belang van een rechtvaardige energietransitie, terug komen in de gesprekken. 💶 🐵🐷 Jarenlang werkte ik op gebied van #dierenwelzijn , vaak in Europees verband. Daar heb ik mooie relaties aan over gehouden, en het onderwerp is iets waar het Europees Parlement veel over te zeggen heeft. Ilaria Di Silvestre , inmiddels werkzaam bij IFAW (International Fund for Animal Welfare) heeft de laatste ontwikkelingen rondom wildlife protection gedeeld. Ook geweldig om samen met Anja Hazekamp , Europarlementariër namens de Partij voor de Dieren, een bakje te drinken en meer inzicht te krijgen in het dagelijkse werk van een MEP, de leuke en ook de minder leuke aspecten. En niet te onderschatten: om effectief te zijn in het EP moet je meerderheden kunnen smeden. Goed om te blijven denken aan wat ons bindt. Bijvoorbeeld: onze verdediging van het 'One single planet'-principe. 🌍 👥️💰 Als Europarlementariër ben je ook leidinggevende van een team, en heb je een behoorlijk budget tot je beschikking. Een oud collega die inmiddels als beleidsmedewerker voor een MEP werkt, vertelde over de dynamiek in zo'n omgeving. Ook leerde ik meer over de financiële regels binnen het EP en Renew Europe (het equivalent van de Tweede Kamerfractie van #D66 , maar dan in het EP). ✅️ 🎬📸 Als alumna van The Alliance of Her heb ik enorm veel steun aan dit netwerk van politiek actieve vrouwen overal in Europa. Geweldig om bij de première of het documentaire She Will Be Heard, Elena Buratti Katrīna Ruzaiķe , Cllr Aoife McCooey , Anna Wangen en Giulio Crisante te mogen steunen #EP2024 #ThuisInEuropa #verkiezingen #Europeseverkiezingen #Europa #EuropeseUnie #EuropeesParlement

Bestemming: Brussel

door raquela_hermida • 2 mei 2023
'Wat ontzettend spannend! Maar... En nu? Wat gebeurt er?' Deze vraag van mijn niet zo politiek geïnteresseerde vriendin triggerde mij. Ik had net verteld dat ik later dit jaar met mijn werk bij de bieb zou stoppen. Naast mezelf een korte adempauze gunnen, wil ik mij beter kunnen focussen op andere fronten, waaronder de Europese Verkiezingen van (waarschijnlijk) 9 juni 2024. Met als inmiddels uitgesproken doel Europarlementariër namens D66 te worden. Mijn vriendin wist natuurlijk wel dat om verkozen te worden, ik eerst op de partijlijst moet komen te staan. Maar hoe komt iemand eigenlijk op zo'n lijst? Wat gaat er aan vooraf? Wat maakt een kandidaat mee, gedurende zo'n traject? Voor actieve leden van politieke partijen zijn de antwoorden op deze vragen wellicht bekend, maar voor de gemiddelde burger -voor zover zoiets bestaat- is het een behoorlijk ondoorzichtige black box . En als het gaat om de Europese Verkiezingen al helemaal. Want Europa, u weet wel, dat is een ver van mijn bed show. En onbekend maakt onbemind. Or worse : volgens de European Social Survey gelooft 21% van de Nederlandse bevolking 'dat een kleine geheime groep mensen alle belangrijke beslissingen in de wereldpolitiek neemt', rapporteert Thijs van Aken van de Van Mierlo Stichting in zijn zeer lezenswaardige essay in Idee #220. Zou het kunnen helpen dan, als we mensen iets meer inzicht zouden geven in zo'n belangrijk traject? Het gaat tenslotte om de selectieprocedure van de toekomstige medewetgevers van de Europese Unie. In 2022 mocht ik meeschrijven aan het rapport Nieuw Leiderschap binnen D66, iets wat ik als uiterst eervol heb ervaren. Uit de vele gesprekken die de commissie met partijleden voerde, kwamen een aantal kernwaarden van leiderschap bovendrijven, waaronder transparantie. Één van de aanbevelingen luidt: 'Maak inzichtelijk en transparant hoe in onze interne democratie processen worden ingericht, zowel daar waar het gaat om de inhoud als om de selectie van mensen of totstandkoming van posities of commissies.' We kunnen natuurlijk de volledige verantwoordelijkheid bij het bestuur en andere partijorganen neerleggen, om aan deze aanbeveling invulling te geven. Maar dat doet m.i. geen recht aan het idee dat leiderschap iets is, wat we collectief en dagelijks zouden moeten beoefenen als D66'ers. Uiteraard iedereen volgens eigen afwegingen. En daarom kies ik om mijn eigen 'kandidatenreis' open te stellen, van begin tot eind, voor wie mee wil kijken. Binnen en vooral -hoop ik- buiten D66. De kleine dingen en de grote mijlpalen. De successen en de teleurstellingen. Zonder dat ik nu alvast weet óf ik op de (advies)lijst kom, op welke plek, wie de lijsttrekker wordt, wie al de andere kandidaten zijn en wat mijn kansen uiteindelijk zullen blijken. Aan talentvolle mensen met hart voor Europa is er immers geen gebrek in onze gelederen. Ik neem deze stap vanuit de overtuiging dat mijn ervaring, vaardigheden en competenties een goede match zijn voor het profiel lid van het Europees Parlement dat aan de leden voorgelegd is . Dat ik een nodig geluid kan laten horen, binnen D66 en daarbuiten. En dat ik zodoende, een steentje kan bijdragen aan onze idealen, onze dromen voor Europa. Want de tijd is rijp voor een nieuwe generatie Europese leiders. Politici die zich durven te plaatsen midden in de samenleving en daarin het dialoog aan durven gaan, vanuit verbinding, in taal die iedereen kan begrijpen. Mensen die bruggen willen en kúnnen slaan. Over rivieren, tussen Noord en Zuid. Tussen stad en platteland. Tussen regio's en de centra van de macht. Tussen Madrid en Gorredijk. Mensen die thuis zijn in Europa, en dat durven uit te dragen. Aan de stamtafel in de kroeg, en aan de vergadertafel in Brussel. Reis je mee? Raquel Website: www.thuisineuropa.eu Insta: @Raquelineuropa Facebook: @RaquelGarciaD66 Twitter: @RaquelGarciaHer LinkedIn: Raquel García Hermida-van der Walle PS: Wil je mij steunen? Laat me weten of je actief wilt worden in mijn campagne via raquel@raquelgarcia.eu of een DM via mijn socials. Je kunt ook (anoniem) doneren voor mijn crowdfunding via deze link: https://whydonate.com/nl/fundraising/raquel-naar-het-europees-parlement . Bij voorbaat dank!
Meer posts
Share by: